پیتر ساتکلیف قاتل زنجیره‌ای بریتانیایی، معروف به قصاب یورکشایر، بین سال‌های 1975 تا 1980 حداقل 13 زن را کشت و به هفت نفر دیگر حمله کرد. اولین حمله او در سال 1969 بود که قربانی جان سالم به در برد و اتهامی را مطرح نکرد. با ادامه حملات ساتکلیف و ادامه تعقیب و گریز در طی سال‌ها که حدود 2.5 میلیون ساعت پلیس درگیر آن بود، وحشت در شمال انگلستان گسترش یافت. این تحقیقات با مشکلاتی همراه بود، از جمله بی احترامی به قربانیان ساتکلیف که کارگران جنسی بودند و فریبکاری یک مرد که پلیس را به اشتباه هدایت کرد. ساتکلیف سرانجام در سال 1981 دستگیر و محکوم شد. پیتر ساتکلیف قصاب یورکشایر در طول سال‌ها مورد توجه قرار گرفت و داستان او در مستند نتفلیکس به نام 2020 The Ripper به تصویر کشیده شد. او در نوامبر 2020 در سن 74 سالگی درگذشت.
.
.
زندگی
پیتر ویلیام ساتکلیف در 2 ژوئن 1946 در بینگلی در شهرستان یورکشایر غربی انگلستان به دنیا آمد. پدر و مادر او جان و کاتلین ساتکلیف بودند. پیتر با پنج خواهر و برادر کوچکتر، دو برادر و سه خواهر، در یک خانواده کاتولیک طبقه کارگر بزرگ شد.
در نوجوانی گفته می شد که او فردی تنها بود که مقداری خصلت فضولی داشت. قصاب یورکشایر در سال 1961، زمانی که 15 ساله بود، مدرسه را ترک کرد و پس از آن چندین شغل مختلف از جمله کار در یک کارخانه را به عهده گرفت. او در سال 1964 یک حفار قبر شد که منجر به یک کار نیمه وقت در یک سردخانه محلی شد. او به دوستانش درباره سرقت اجساد در سردخانه لاف می زد.
در سال 1976، ساتکلیف شغلی به عنوان راننده کامیون پیدا کرد. او به یک کارمند مورد اعتماد تبدیل شد و در طول قتل های خود در این سمت باقی ماند.
.
.
قربانی ها پیتر ساتکلیف قصاب یورکشایر
از اواخر دهه 1960، ساتکلیف مسئول هدف قرار دادن حداقل 21 قربانی بود که 13 نفر از آنها را کشت. هشت نفر، از حملات هولناک او با ضربه های شدید و جراحات شدید جان سالم به در بردند. او به طور انحصاری به دنبال زنان، معمولاً کارگران جنسی، در یورکشایر و منچستر بود. ساتکلیف اغلب قربانیان خود را با چکش کتک می زد و همچنین آنها را با چاقو یا پیچ گوشتی تیز می زد و مثله می کرد. بیشتر جنایات او بین سال‌های 1975 و 1980 رخ داده است. با این حال، مقامات گفته‌اند که ساتکلیف می‌تواند مسئول جنایات دیگری باشد و بررسی کرده‌اند که آیا او به پرونده‌های حل‌نشده مرتبط است یا خیر.
ساتکلیف اولین حمله شناخته شده خود را در سال 1969 انجام داد. او از یک جوراب با سنگ برای ضربه زدن به یک زن استفاده کرد. او زنده ماند اما از طرح اتهام خودداری کرد. چندین سال گذشت تا ساتکلیف دوباره دست به حمله زد.
اولین زنی که ساتکلیف به قتل رساند، ویلما مک کان 28 ساله بود. او یک کارگر جنسی بود که در اکتبر 1975 او را به قتل رساند، و ساتکلیف بعداً به پلیس اعتراف کرد: «بعد از اولین بار، تنفری نسبت به روسپی‌ها در درون خودم ایجاد کردم تا دلیل حمله به ویلما و کشتنش را توجیه کنم». او یک کارگر جنسی دیگر به نام امیلی جکسون 42 ساله را در ژانویه 1976 به قتل رساند.
در سال 1977، ساتکلیف جان چهار زن را گرفت: ایرن ریچاردسون 28 ساله در فوریه، پاتریشیا اتکینسون 32 ساله در آوریل، جین مک دونالد 16 ساله در ژوئن و ژان جردن 21 ساله در اکتبر. برخلاف قربانیان قبلی خود، مک دونالد، کار جنسی نبود. این تغییر در نمایه قربانی باعث توجه مطبوعات ملی شد و به زودی رسانه ها از نام “Yorkshire Ripper” برای توصیف قاتل استفاده کردند.
سه قربانی او در سال 1978، ایوان پیرسون، هلن ریتکا و ورا میلوارد بودند. ساتکلیف پیرسون 22 ساله و رایتکا 18 ساله را در حملات جداگانه ژانویه همان سال کشت. او میلوارد 40 ساله را در ماه می به قتل رساند.
ساتکلیف نزدیک به یک سال صبر کرد تا قربانی بعدی خود را بگیرد. در آوریل 1979، جوزفین ویتاکر، کارمند بانک 19 ساله را کشت. به گفته یکی از کارآگاهان پلیس، «هیستری دسته جمعی» به این دلیل رخ داد که زنان بیشتری احساس خطر کردند. ویتاکر، که هنگام راه رفتن به خانه کشته شده بود، به عنوان یک زن “محترم” دیده می شد. ترس ها همچنین پس از مرگ باربارا لیچ، دانشجوی 20 ساله در سپتامبر 1979 افزایش یافت.
پیتر ساتکلیف قصاب یورکشایر دوازدهمین و سیزدهمین قتل خود را در سال 1980 انجام داد. او در ماه اوت مارگریت والز، کارمند دولتی 47 ساله و در ماه نوامبر یک دانشجوی 20 ساله به نام ژاکلین هیل را کشت.
پس از دستگیری وی، یک تحقیق دولتی در سال 1982 خاطرنشان کرد: “ما احساس می کنیم بسیار غیر محتمل است که جنایاتی که ساتکلیف به آنها متهم و محکوم شده است تنها مواردی باشد که به او نسبت داده شود.” یک دهه بعد، او اعتراف کرد که در آگوست 1975 یک دختر 14 ساله را با چکش زده است. در سال 2017، پلیس اعتراف کرد که در حال بررسی پرونده های حل نشده برای ارتباط با ساتکلیف بوده است. با این حال، هیچ اتهام دیگری علیه او مطرح نشد.
.
.
مشکلات در تحقیقات و دستگیری
خود ساتکلیف در محاکمه‌اش گفت: “این فقط یک معجزه بود که آنها من را زودتر نگرفتند. آنها همه حقایق را داشتند.” اما اشتباهات تحقیقاتی متعدد پلیس را از دستگیری قصاب یورکشایر باز داشت. یکی از مسائل مربوط به تحقیقات، حجم بسیار زیاد اطلاعات بود. به قدری از کارت های اطلاعات استفاده می شد که اتاق هایی که این کارت ها را در خود جای می دادند به طبقه های بیشتری نیاز داشتند. و در آن زمان هیچ رایانه ای برای پردازش حقایق موجود در کارت ها وجود نداشت.
بازرسان فرصت های دیگری را برای متوقف کردن قاتل زنجیره ای از دست دادند. پلیس قبل از دستگیری پیتر ساتکلیف قصاب یورکشایر 9 بار با او مصاحبه کرد. در یک برخورد، هیچ کس متوجه نشد که او یک جفت چکمه به پا دارد که با ردی که در صحنه یکی از جنایاتش باقی مانده بود، مطابقت دارد. پس از اینکه یکی از دوستانش نامه ای ناشناس در محکومیت ساتکلیف به پلیس فرستاد، مقامات نیز پیگیری نکردند. هنگامی که آنها اسکناس پنج پوندی کشف شده روی یکی از قربانیان را به کارفرمای ساتکلیف ردیابی کردند، پلیس بهانه های ساتکلیف را پذیرفت که او در یک مهمانی بوده است.
در سال 1979، پلیس با یک نوار جعلی و نامه هایی که ظاهراً از قصاب یورکشایر بود، گرفتار شد، اشتباهی که عواقب مرگباری داشت. ساتکلیف لهجه ی یورکشایری داشت، اما لهجه روی ضبط دروغین بود و باعث شد مقامات به جستجوی مظنونان خارج از یورکشایر بپردازند. پلیس حتی زمانی که برخی از بازماندگان به مقامات اطلاع دادند که ضارب آنها با لهجه یورکشایری صحبت کرده است، پلیس اهمیتی نداد. ساتکلیف سه قربانی دیگر را بین مسیر انحرافی تحقیقاتی نوار جعلی و دستگیری خود کشت.
هنگامی که بازرسان سرانجام پذیرفتند که قاتل فقط کارگران جنسی را هدف قرار نداده است، یکی از کارآگاهان گفت که ساتکلیف اکنون قربانیان “بی گناه” را تعقیب می کند. این نگرش در طول محاکمه ساتکلیف نیز به نمایش گذاشته شد، زمانی که یک دادستان در مورد قربانیان گفت: «بعضی از آنها روسپی بودند، اما شاید غم انگیزترین قسمت پرونده این باشد که برخی نبودند. شش حمله آخر به زنان کاملاً محترم بود.» پس از مرگ ساتکلیف در سال 2020، یک پاسبان پلیس عذرخواهی کرد “به دلیل ناراحتی و اضطراب اضافی که به دلیل زبان، لحن و اصطلاحات مورد استفاده افسران ارشد در آن زمان در رابطه با قربانیان پیتر ساتکلیف برای همه بستگان ایجاد شده است.”
در نهایت، ساتکلیف در 2 ژانویه 1981 در شهر شفیلد دستگیر شد. او با یک کارگر جنسی به نام اولیویا ریورز در ماشینی نشسته بود که پلیس پلاک های جعلی او را دید. پس از دستگیری وی، پلیس پیچ گوشتی هایی را در خودروی ساتکلیف کشف کرد که در نتیجه آن یک چکش و چاقویی که او در نزدیکی محل دستگیری خود پنهان کرده بود، کشف شد. ساتکلیف در طول بازجویی خود به جنایات خود اعتراف کرد و گفت: «اشکال ندارد، من می‌دانم که شما دنبال کی هستید، قصاب یورکشایر منم، من همه آن زنان را کشتم.»
.
.
دستگیری و محکومیت
محاکمه ساتکلیف در 4 مه 1981 آغاز شد. اگرچه او پس از دستگیری در ژانویه اعتراف کرد که قصاب یورکشایر است، اما در دادگاه به قتل غیرعمد اعتراف کرد و خود را در قتل عمد بیگناه دانست و مدعی کاهش مسئولیت شد (مشابه ادعای جنون موقت در دادگاه). ساتکلیف به اشتراک گذاشت که او کارگران جنسی را به دلیل اعتقاد به “ماموریت الهی” کشته است.
درخواست ساتکلیف مبنی بر کاهش مسئولیت، که می‌توانست به مجازات سبک‌تری منجر شود، موفقیت‌آمیز نبود. در 22 می 1981، او در 13 قتل و هفت فقره اقدام به قتل مجرم شناخته شد. قاضی او را به 20 حبس ابد محکوم کرد و حداقل 30 سال حبس را توصیه کرد. مجازات اعدام یک گزینه نبود، زیرا در سال 1965 لغو شده بود.
پس از دستگیری و پشت میله های زندان، ساتکلیف شروع به استفاده از نام خانوادگی مادرش کرد و پیتر ویلیام کونان را انتخاب کرد. در سال 1984، با تشخیص اسکیزوفرنی پارانوئید، ساتکلیف از زندان خارج شد و به بیمارستان برادمور، یک مرکز روانپزشکی امن فرستاده شد. ساتکلیف در زمان بازداشت درخواست حق آزادی مشروط کرد، اما حکمی در سال 2010 اعلام کرد که او هرگز از زندان آزاد نخواهد شد. او از نظر روانی قادر به ترک بیمارستان امن اعلام شد و در سال 2016 به زندانی با حداکثر امنیت فرستاده شد.
پیتر ساتکلیف قصاب یورکشایر در زمان بازداشت حملات متعددی را تجربه کرد. در سال 1997، یک زندانی با یک خودکار به چشمان ساتکلیف ضربه زد و او متعاقباً بینایی چشم چپ خود را از دست داد.
.
.
مرگ پیتر ساتکلیف قصاب یورکشایر
ساتکلیف در 13 نوامبر 2020 در سن 74 سالگی در بیمارستان دانشگاه نورث دورهام انگلستان درگذشت. بیمارستان نزدیک زندانی بود که او در آنجا دوران محکومیتش را می گذراند.
در پایان ماه اکتبر، ساتکلیف به دلیل حمله قلبی مشکوک در بیمارستان تحت درمان قرار گرفت. طبق گزارش ها، پس از بستری شدن در بیمارستان، آزمایش کووید-19 او مثبت شد اما از درمان خودداری کرد. گمان می رود همسر سابق او سونیا مراسم تشییع جنازه او را برنامه ریزی کرده است.
.
.
